Kattenschool
De Koddige Katjes
Over kleine en grote boodschappen
Een van de meest gestelde vragen van mensen die overwegen om bij mij een kitten te adopteren is: “Gaat hij/zij al goed op de kattenbak?”
Het is duidelijk dat heel wat mensen ongerust zijn over kleine of grote boodschappen buiten de kattenbak vinden. En dat is heel begrijpelijk. Maar de vraag kan heel eenvoudig beantwoord worden: je hoeft een kat – zelfs een kitten, die op leeftijd van tien weken ergens bij zwerfkatten gevonden is – niet te leren om op een kattenbak te gaan. Het volstaat dat je een geschikte kattenbak op de juiste plaats te zet, en dan snapt zo’n dreumes vanzelf wel wat de bedoeling is. Oh ja, andere eventueel aantrekkelijke plekjes kun je tijdelijk buiten bereik zetten. Van de meer dan 50 kittens – ik ben al lang de tel kwijt – die de afgelopen jaren bij mij zijn komen logeren, heb ik nog nooit eentje moeten leren om op de kattenbak gaan. Dat gaat vanaf dag één echt vanzelf. Zelfs voor al die bangerikjes die recht uit het struikgewas zijn geplukt en die nog nooit mensen – laat staan een kattenbak – van dichtbij hebben gezien. Maar je moet dan wel zorgen voor een geschikte bak, op de juiste plek.
Hier volgen wat concrete tips om te zorgen dat het ook bij jou thuis goed gaat:
Ten eerste “de kattenbak op de juiste plaats”. Jawel, het gaat niet zozeer om de vulling van de kattenbak, maar vooral over waar de kattenbak staat. Denk aan het volgende:
Ten tweede, “de geschikte kattenbak”:
Ten derde, de kattenbak moet de enige, of toch de meest aantrekkelijke, optie zijn. Zo kreeg ik onlangs berichtje van een adoptant, dat de nieuwe kitten toch zijn boodschap in de plantenbak had gedaan. Tja, als je als kat een kattenbak krijgt en daarnaast ook een plantenbak met aarde, dan sta je wel voor een moeilijke keuze. De oplossing is vrij eenvoudig: zet die plantenbak een tijdje buiten bereik, of dek bovenaan af, zodat de kat niet bij de aarde kan, en dan hoeft de kat niet meer te kiezen. En na een tijdje zal ze wellicht de kattenbak zo gewend zijn, dat ze geen oog meer heeft voor de plantenbak.
Moraal van het verhaal: vergeet a.u.b. het soort suggesties zoals de kat met de neus in haar uitwerpselen duwen als ze ooit eens buiten de bak zou doen, want dat heeft echt totaal geen zin. En lig niet wakker van hoe je zindelijkheidstraining moet gaan aanpakken; da’s iets voor puppybaasjes, niet voor kittenpersoneel. Je hoort me niet zeggen dat problemen met de kattenbak een fabeltje zijn. Spijtig genoeg komt het inderdaad wel eens voor. Daar zijn een hoop mogelijke oorzaken voor, maar da’s weer een ander verhaal. Misschien iets voor een latere aflevering van de blog. Als je een kitten in huis haalt en alvast de bovenstaande tips toepast, dan hoef je je dus geen zorgen te maken over kattenbaktraining. En goed begonnen is half gewonnen.